De treinstations van Sri Lanka combineren koloniale charme naadloos met moderne functionaliteit en bieden reizigers een schilderachtige reis door weelderige landschappen. Deze stations verbinden diverse bestemmingen efficiënt en dienen als toegangspoorten tot culturele wonderen, waar bezoekers de rijke geschiedenis en natuurlijke schoonheid van het eiland kunnen ontdekken.
Een schilderachtige treinreis door Sri Lanka is een ervaring die geen enkele bezoeker mag missen – de adembenemende uitzichten creëren herinneringen die je je leven lang zult koesteren. Door de grote vraag en beperkte beschikbaarheid kan het echter lastig zijn om tijdens het hoogseizoen een zitplaats te bemachtigen. We begrijpen hoe belangrijk deze reis voor u is en we staan klaar om u te helpen. Als geregistreerde touroperator in Sri Lanka met sterke connecties in de sector, kunnen we proberen tickets voor u te regelen. Neem gerust contact met ons op als u hulp nodig heeft.
Geschiedenis van de spoorwegen in Sri Lanka: De spoorwegen van Sri Lanka, ook bekend als de Ceylon Government Railway, werden in de jaren 1850 opgezet als een middel om het land te ontwikkelen en te verenigen. De eerste grondbewerking voor de aanleg van de spoorwegen in Sri Lanka werd uitgevoerd door gouverneur Sir Henry Ward in augustus 1858. Het spoorwegnet werd in 1864 door de Britten geïntroduceerd en de eerste trein reed op 27 december 1864 met de aanleg van de hoofdlijn van Colombo naar Ambepussa, 54 kilometer ten oosten. Deze lijn werd officieel geopend voor verkeer op 2 oktober 1865. Het spoorwegnet werd verder uitgebreid en ontwikkeld, en tegen 1927 was een totale routelengte van 1.530 km in gebruik.
De hoofdlijn werd in fasen verlengd, met dienst naar Kandy in 1867, naar Nawalapitiya in 1874, naar Nanu Oya in 1885, naar Bandarawela in 1894 en naar Badulla in 1924. Andere lijnen werden later voltooid om andere delen van het land te verbinden, waaronder de Matale-lijn in 1880, de kustlijn in 1895, de noordlijn in 1905, de Mannar-lijn in 1914, de Kelani-valleilijn in 1919, de Puttalam-lijn in 1926 en de Batticaloa- en Trincomalee-lijnen in 1928.
De spoorweg werd oorspronkelijk aangelegd om koffie en thee vanuit het bergland naar Colombo te vervoeren voor export en was vele jaren de belangrijkste inkomstenbron. Met de groei van de bevolking nam het passagiersvervoer toe en in de jaren 1960 overtrof dit het goederenvervoer als belangrijkste activiteit. Tegenwoordig houdt de spoorweg zich voornamelijk bezig met passagiersvervoer, vooral voor forenzen van en naar Colombo, en biedt zij een essentiële openbare dienst terwijl zij bijdraagt aan het verminderen van verkeerscongestie.
